Nie można bowiem zapominać, że kominek z płaszczem wodnym montowany jest w pomieszczeniu, w którym na stałe przebywają domownicy. Choć więc producenci dbają o wyposażenie kominków z płaszczem wodnym w urządzenia takie jak wężownica schładzająca czy zawór termiczny, powinniśmy liczyć się z tym, że zawsze istnieje ryzyko rys. 2 Sposób podłączenia zaworu bezpieczeństwa termicznego Callefii 544 w układzie instalacji grzewczej Kiedy nie ma możliwości natychmiastowego wygaszenia oraz wyłączenia dopływu paliwa, jak to ma miejsce w urządzeniach na paliwo stałe, konieczne staje się zastosowanie innych rozwiązań zapobiegających nadmiernemu wzrostowi temperatury wody. Jednym z nich jest termiczny zawór upustowy otwierający się gdy temperatura wody w kotle przekroczy dopuszczalną wartość 95oC. Dzięki spuszczeniu gorącego czynnika wymusza on przepływ wody zimnej przez kocioł i co za tym idzie, skutecznie i szybko obniża temperaturę w urządzeniu. Upustowy zawór bezpieczeństwa termicznego W najnowszej aktualizacji przepisów techniczno - budowlanych dotyczących budynków w zakresie instalacji grzewczych (DzU 56/09 poz. 461), w paragrafie 133 ustęp 7 wprowadzono następujący zapis: „Zabrania się stosowania kotła na paliwo stałe do zasilania instalacji ogrzewczej wodnej systemu zamkniętego, wyposażonej w przeponowe naczynie wzbiorcze, z wyjątkiem kotła na paliwo stałe o mocy nominalnej do 300 kW, wyposażonego w urządzenia do odprowadzania nadmiaru ciepła.”Umożliwiono tym samym stosowanie w instalacjach zamkniętych kotłów na paliwa stałe, których konstrukcja umożliwia odprowadzanie nadmiaru mocy cieplnej w razie awarii pompy lub braku zasilania. Takim rozwiązaniem jest połączenie zaworu spustowego bezpieczeństwa termicznego z wymiennikiem lub wężownicą schładzającą. Zobacz także: Ogrzewanie Autor: GRUPA FERRO Zawór Caleffi 543 Zawory spustowe bezpieczeństwa termicznego Caleffi serii 543 mogą być stosowane w kotłach na paliwa stałe, w których zainstalowany jest wężownica lub wymiennik bezpieczeństwa. Autor: GRUPA FERRO Sposób podłączenia zaworu bezpieczeństwa termicznego Caleffi 543 do urządzenia z wymiennikiem bezpieczeństwa Budowa i działanie Zawory spustowe to urządzenia automatyczne, sterowane temperaturą wody w kotle, niewymagające zasilania elementem pomiarowym jest czujnik umieszczony w tulei zanurzeniowej i połączony kapilarą z zaworem upustowym. Gdy temperatura wody w kotle osiągnie 95°C, w czujniku zachodzi zmiana stanu skupienia cieczy, a następujący po tym wzrost objętości powoduje rozszerzanie się specjalnych mieszków, które poprzez trzpień otwierają zawór spustowy. Dzięki temu konieczna ilość wody zostaje odprowadzona, a w urządzeniu utrzymywana jest bezpieczna temperatura. Dobierając zawór, należy także brać pod uwagę moc wężownicy lub wymiennika bezpieczeństwa podaną przez producenta, która w niektórych przypadkach, może ograniczyć zdolności upustowe zaworu. Dane techniczne min. temperatura otwarcia (początek upustu) [oC] 95 maks. temperatura pracy [oC] 110 maks. ciśnienie pracy [bar] 10 zdolności upustowe przy 107°C i przy Δp 1 bar [l/h] 3100 przyłącza zaworu gwint wewnętrzny 3/4″ przyłącza tulei czujnika gwint zewnętrzny 1/2″ długość przewodu kapilarnego [mm] 1300 Usunięcie cieczy z układu jest możliwe po naciśnięciu przycisku w dolnej części zaworu. Montaż czujnika Czujnik powinien być zamontowany w górnej części kotła lub na instalacji odprowadzającej, zawsze przed elementem odcinającym, w odległości nie większej niż 0,5 m od kotła. Charakterystyka konstrukcji Korpus zaworu i pozostałe części główne są mosiężne (P-Cu Zn40 Pb2). Sprężyna wykonana jest ze stali nierdzewnej AISI 304, a uszczelnienia z elementów ruchomych z tworzywa sztucznego, odpornego na działanie temperatury do uzyskać jak najlepszy przepływ ciepła w tulei zanurzeniowej, została ona zaprojektowana tak, aby czujniki były z nią w stałym kontakcie. Dzięki temu bezwładność cieplna całego zespołu została zredukowana do kapilarne są chronione przez specjalny cynkowany wąż regulacji zaworu dokonuje się plastikowym pokrętłem na dole zaworu. W celu zagwarantowania bezpieczeństwa działania cały system, od czujnika do mieszków rozszerzających, jest podwójny. W przypadku awarii jednego mieszka lub uszkodzenia rurki kapilarnej zawór spustowy nadal funkcjonuje poprawnie. Autor: GRUPA FERRO Zawór Caleffi 544 Zawór bezpieczeństwa termicznego o podwójnym działaniu rozwiązuje problem wystąpienia zbyt wysokiej temperatury w instalacjach grzewczych zasilanych wkładami grzewczymi z pieców kuchennych, kominków lub kotłów na paliwa składa się z zaworu upustowego i zaworu napełniającego, które działają równolegle na jednym trzpieniu i są sterowane jednym czujnikiem zdalnym o typie bezpieczeństwa pozytywnego (awaria czujnika nie paraliżuje działania urządzenia). Zawór jest podłączony do zasilania instalacji grzewczej i do zasilania zimnej wody. Gdy temperatura osiągnie wartość krytyczną, by ją obniżyć, zawór otwiera się i upuszcza konieczną ilość wody gorącej, równocześnie dopuszczając do obiegu wodę zimną. W razie awarii czujnika całe urządzenie będzie wykonywać swoje funkcje w sposób ciągły. Dane techniczne temperatura upustu [oC] 100 (0, -5) maks. temperatura pracy [oC] 110 maks. ciśnienie w instalacji wodnej [bar] 6 maks. ciśnienie w instalacji grzewczej [bar] 6 zdolności upustowe przy Δp 1 bar [l/h] 1800 przyłącza do rur gwint wewnętrzny 1/2″ przyłącza czujnika gwint zewnętrzny 1/2″ długość przewodu kapilarnego [mm] 1300 Montaż Zawór może być instalowany w dowolnej pozycji – pionowej, poziomej lub ukośnej. Czujnik montuje się na przewodach zasilania instalacji, jak najbliżej źródła ciepła. Odprowadzenie z zaworu powinno być połączone z instalacją kanalizacyjną. Ważne jest, by króciec podłączeniowy zasilania był przyłączony bezpośrednio do instalacji wodnej, bez pośrednich elementów odcinających. 2 - Kocioł na paliwo stałe z nowoczesnym kotłem gazowym jak i z instalacjami wykonanymi z tworzywa sztucznego (np. PEX) musi być połączony za pomocą wymiennika ciepła. Mogą i są najczęściej wykorzystywane coraz tańsze "płytowe wymienniki ciepła". Charakteryzują się one małymi wymiarami, małą pojemnością wodną, a co za tym
Kominkowe trendy Kominek to źródło taniego ciepła potrzebnego głównie do ogrzewania pomieszczeń. Pojawia się więc w wielu nowo budowanych domach z nadzieją mieszkańców na zmniejszenie kosztów ogrzewania. Jednym ze sposobów wykorzystania kominka do ogrzewania domu są kominki z płaszczem wodnym. Autor: Andrzej Szandomirski Ogrzewanie elektryczne, olejowe czy gazowe jest tak drogie, że większość budujących zakłada przynajmniej częściowe wspomaganie się paleniem drewna w kominku. Po zastosowaniu ogrzewania kominkowego oszczędności w wydatkach na paliwo można liczyć w tysiącach złotych rocznie, nawet jeśli kominek jedynie wspomaga tradycyjną instalację W większości nowych domów, w których instaluje się te źródła taniej energii, raczej nie są to już tradycyjne otwarte paleniska. Współczesne kominki mają zwykle żeliwne lub stalowe wkłady, dzięki którym nie tylko stają się bezpieczniejsze, ale przede wszystkim umożliwiają dużo lepsze wykorzystanie ciepła ze spalanego drewna. Konstrukcja wkładu kominkowego pozwala ograniczyć straty przez komin i umożliwia rozbudowę kominka o system DGP. Ostatnio przyszedł czas na kolejny kominkowy trend, czyli na kominki z płaszczem wodnym. Kotłownia na salonach W palenisku kominka jest bardzo wysoka temperatura, więc przeprowadzona nad nim rura z wodą może zostać ogrzana jak w każdym kotle. W praktyce nad paleniskiem umieszcza się specjalnie skonstruowany wymiennik ciepła spaliny-woda, w którym ciepło gorących spalin jest oddawane przepływającej przez niego wodzie. Dzięki wymiennikowi wkład kominkowy staje się praktycznie kotłem na drewno, który zamiast w kotłowni stoi w salonie. Od kotła jednak różni się tak naprawdę głównie przeszklonymi drzwiczkami i nazwą. Zazwyczaj kominek z płaszczem wodnym nie jest jedynym źródłem ciepła w domu. Drewno w kominku pali się najwyżej kilka godzin, potem woda w rurach zaczyna stygnąć. Jeśli na czas nie uzupełni się drewna, a na dworze będzie duży mróz, instalacji grozi zamarznięcie, co zwykle kończy się jej uszkodzeniem. Dlatego do instalacji grzewczej zasilanej kominkiem z płaszczem wodnym podłącza się drugie źródło ciepła – bezobsługowy kocioł gazowy, olejowy albo elektryczny. Włączony kocioł dzięki najprostszej nawet automatyce pozostanie w trybie czuwania do czasu, gdy temperatura wody w instalacji spadnie. Wówczas zacznie pracować i podgrzewać wodę znajdującą się w obiegu do temperatury wcześniej nastawionej przez użytkownika. Kiedy więc chcemy oszczędzać, palimy w kominku tanim drewnem. Kiedy natomiast kominek nie pracuje, instalacja jest zasilana przez kocioł. Autor: Andrzej Szandomirski Para mieszana w układzie otwartym Temperaturę wody podgrzewanej w urządzeniu na paliwo stałe trudno jest kontrolować automatycznie. Nawet odcięcie dopływu powietrza powodujące wygaszenie płomienia nie gwarantuje natychmiastowego zatrzymania jej wzrostu, bowiem duża ilość ciepła jest zakumulowana w rozżarzonym paliwie. Dlatego źle wykonany układ grzewczy może nawet zostać rozerwany przez ciśnienie wody rosnące na skutek wzrostu jej temperatury. Nie wolno lekceważyć zasad bezpieczeństwa zwłaszcza w przypadku kominka z płaszczem wodnym, wokół którego będzie się przecież gromadzić cała rodzina. Taki kominek będzie bezpieczny, pod warunkiem że zasilana przez niego instalacja będzie pracować w systemie otwartym. Oznacza to, że nad paleniskiem, ponad najwyższym punktem instalacji grzewczej trzeba zainstalować otwarty od góry zbiornik połączony z płaszem wodnym kominka pionową rurą odpowiedniej średnicy. Otwór w zbiorniku, czyli w otwartym naczyniu wzbiorczym, powinien mieć przekrój przynajmniej kilku centymetrów kwadratowych. Pojemność naczynia oraz średnice rur zależą od wielkości instalacji i mocy grzewczej paleniska. Dzięki połączeniu wnętrza instalacji z atmosferą (przez otwarte naczynie wzbiorcze) ciśnienie w instalacji nie wzrasta pod wpływem wzrostu temperatury wody i wynikającego z tego zwiększania się jej objętości, bo jej nadmiar przejmuje naczynie. Przez wykonany w nim otwór wydostaje się powietrze wypychane przez napływającą wodę. Gdy temperatura się obniży, objętość wody się zmniejszy i jej nadmiar z naczynia wróci do instalacji. Jest to zabezpieczenie proste i niezawodne. W przypadku instalacji z większością palenisk na paliwa stałe nie mogą go zastąpić zawory bezpieczeństwa otwierające się pod wpływem wzrostu ciśnienia ponad ustaloną wartość. Wprawdzie od niedawna polskie przepisy dopuszczają możliwość stosowania kotłów na paliwa stałe do zasilania instalacji działających w systemie zamkniętym, ale muszą być one wyposażone w urządzenia do odprowadzania nadmiaru ciepła. Jak na razie takich jest na rynku niewiele. A zatem pojawia się kłopot, gdy w tej samej instalacji ma pracować kocioł na gaz lub olej. Producenci gwarantują bowiem ich poprawne działanie oraz długoletnią trwałość pod warunkiem zamontowania ich w instalacji grzewczej systemu zamkniętego, do której nie ma dostępu tlen. Jedynie niektóre kotły, zwykle żeliwne, można bez obaw zainstalować w układzie otwartym. Jednak są one coraz mniej popularne, drogie, do tego duże i bardzo ciężkie. W instalacji otwartej bardziej kłopotliwe jest też zastosowanie sprawnego systemu automatycznej regulacji. Autor: archiwum muratordom Udany związek w układzie zamkniętym Droższym, ale zdecydowanie lepszym rozwiązaniem jest kupno specjalnego zautomatyzowanego kominka z płaszczem wodnym wyposażonego w urządzenia umożliwiające mu współpracę z instalacją systemu zamkniętego. Nie ma wtedy problemów z trwałością elementów, instalacja może być sterowana automatycznie, a grzejniki można bez problemu wyposażyć w zawory termostatyczne. Drugim źródłem ciepła może być w tym układzie niewielki i niedrogi kocioł wiszący. Taki kominek – podobnie jak nowoczesne kotły na paliwa stałe – jest wyposażony w elektronikę sterującą jego pracą. Dzięki niej temperatura wody opuszczającej kominek nie przekracza wartości ustalonej przez użytkownika. Możliwa jest nie tylko współpraca takiego kominka z instalacją zamkniętą, ale nawet zasilanie niskotemperaturowej instalacji ogrzewania podłogowego. Sterowanie wydajnością kominka odbywa się za pomocą wentylatora z płynną regulacją obrotów, który dostarcza do paleniska więcej powietrza, kiedy trzeba zwiększyć temperaturę wody, albo redukuje jego dopływ, aby drewno paliło się powoli i tym samym temperatura wody była niższa. Woda ogrzewana w płaszczu wodnym takiego kominka nie krąży w całej instalacji jedynie w małym obiegu, który mieści się wewnątrz obudowy kominka. Znajduje się w nim tylko jeden odbiornik ciepła – wymiennik. Przepływa przez niego zarówno woda krążąca w płaszczu wodnym, jak i woda z obiegu zasilającego grzejniki. Oba strumienie nie mieszają się ze sobą. Ciepło gorącej wody z kominka jest przekazywane wodzie płynącej do grzejników przez cienkie metalowe ścianki wymiennika. Dzięki rozdzieleniu instalacji grzewczej kominek pracuje w systemie otwartym, a pozostałe urządzenia – w zamkniętym. Odpowiednio dobierając natężenie przepływu wody w obu obiegach, można sprawić, że temperatura wody wypływającej z wymiennika do grzejników będzie znacznie niższa od temperatury wody wypływającej z kominka. Natężenie przepływu wody w instalacji reguluje się, odpowiednio dobierając wydajność pompy obiegowej, która w takim systemie jest niezbędna. Układ musi więc być zabezpieczony na wypadek braku dopływu prądu. Zatrzymanie pompy obiegowej doprowadziłoby bowiem do przegrzania instalacji. Woda nie przepływałaby przez grzejniki, więc ciepło dostarczane do wymiennika płytowego nie byłoby odbierane. Dlatego w takiej sytuacji dopływ powietrza do paleniska musi zostać odcięty, co oznacza zgaśnięcie płomienia. Ponieważ temperatura w palenisku mimo wszystko przez jakiś czas pozostanie bardzo wysoka, pompa obiegowa powinna nadal pracować, by przynajmniej przez kilka minut ciepło było odbierane z wymiennika. Aby to było możliwe, w układzie zasilania musi się znaleźć akumulator dostarczający prąd do napędu pompy w razie awarii instalacji elektrycznej. Zamiast tego możliwe jest też zastosowanie specjalnego układu schładzającego płaszcz wodny – wężownicy, przez którą przepływa zimna woda. Dopływem wody steruje zawór z termostatem reagującym na przekroczenie dopuszczalnej temperatury wody w instalacji grzewczej. Autor: A. i M. Sterniccy A może system DGP? Instalacja nowoczesnego kominka z płaszczem wodnym jest droższa niż z systemem DGP (w nim powietrze ogrzane przez kominek jest rozprowadzane kanałami po całym domu). Ale tak naprawdę trudno je ze sobą porównywać, bo pierwszy to właściwie kocioł w nietypowej obudowie, drugi to wciąż kominek, który rozprowadza ciepłe powietrze do innych pomieszczeń. Pierwszy może pełnić funkcję podstawowego źródła ciepła do ogrzewania domu i przygotowywania ciepłej wody użytkowej, drugi sprawdza się raczej jako uzupełniające źródło ciepła innego systemu grzewczego. Dodatkowy koszt nowoczesnego wkładu kominkowego z płaszczem wodnym i kompletnym wyposażeniem umożliwiającym współpracę z instalacją systemu zamkniętego wyniesie 8-12 tysięcy złotych, w zależności od wykończenia samego wkładu i jego mocy. Wkład do systemu DGP kosztowałby o kilka tysięcy złotych mniej. Bardziej skomplikowany system wodny ma jednak wiele zalet: przede wszystkim umożliwia dość precyzyjną kontrolę temperatury w pomieszczeniach. Ważną zaletą takiej instalacji jest też duża bezwładność cieplna. Ma to duże znaczenie w przypadku zasilania jej ciepłem z kominka, w którym paliwo spala się stosunkowo szybko, powodując zmniejszenie mocy grzewczej. Dzięki temu, że woda akumuluje znaczną ilość ciepła, nie skutkuje to natychmiastowymi zmianami temperatury, jak to ma miejsce w przypadku ogrzewania powietrznego (DGP). Instalacja wodna może oddawać ciepło nawet przez kilka godzin po wygaśnięciu ognia w kominku. Musi mieć tylko odpowiednio dużą pojemność cieplną. Wydłużenie czasu pracy instalacji można osiągnąć, montując w niej duży zbiornik na wodę zwany buforem lub akumulator ciepła. Aby do zbiornika trafiała tylko nadwyżka ciepła, a nie to potrzebne do ogrzewania pomieszczeń, w instalacji muszą być zamontowane zawory sterujące przepływem wody. Jeśli chodzi o możliwość podgrzewania wody użytkowej przez kominek, system DGP na to nie pozwala. Konieczne byłoby wyposażenie go w wymiennik ciepła powietrze-woda, czyli zastosowanie rozwiązania znanego właśnie jako płaszcz wodny lub wężownica. Tylko wtedy podgrzana przez wkład kominkowy woda może zasilać wymiennik ciepła zamontowany w zbiorniku z wodą użytkową, takim jak przeznaczony do współpracy z kotłami na paliwa stałe, gaz czy olej.
Kominek z płaszczem wodnym i kocioł na paliwo stałe to urządzenia kojarzące się z tanim ogrzewaniem. Choć działają podobnie, mają inne zalety i wady.

Kominki zapewniają nam nastrój, relaks i urok ognia w domu. Jednak dzięki nim zyskujemy nie tylko walory o charakterze estetycznym. Nowoczesne kominki pozwalają bowiem na ogrzanie domu. Producenci oferują szereg rozwiązań, bazujących na kominkach, dzięki którym możemy szybko, skutecznie, a co najważniejsze tanio, zapewnić odpowiednią temperaturę w naszym domu. Dobrym przykładem rozwiązań w tym zakresie są kominki z płaszczem wodnym. Na początku zwróćmy uwagę na pewną kwestię o charakterze definicyjnym. Kominki stanowią bowiem kompletne urządzenia z zabudowanym wkładem, który w naszym przypadku wyposażono w płaszcz wodny. Wkład stanowi więc element kominka. Wkład z płaszczem wodnym podłączany jest do instalacji Oprócz tego niektóre modele pozwalają na przygotowanie Systemy z płaszczem wodnym stanowią alternatywę dla ogrzewania kominkowego, bazującego na kanałach powietrznych. Oferowane na rynku wkłady z płaszczem wodnym osiągają moc mieszczącą się pomiędzy 10 a 32 kW. Tym sposobem możemy ogrzać dom o powierzchni od 80 do 400 m2. Jak zatem wkłady z płaszczami wodnymi współpracują z innymi urządzeniami grzewczymi? Otóż, w momencie, gdy kominek osiągnie zadaną temperaturę minimalną, sterownik wyłączy drugie źródło ciepła, tym samym przejmując nadzór na obiegiem i Gdy wartość temperatury spadnie poniżej minimalnej wartości, praca alternatywnego źródła zostanie przywrócona. Za i przeciw Kominki z płaszczem wodnym mają swoich zwolenników jak i przeciwników. Zacznijmy może od tych drugich. Jako wady wynikające z użytkowania kominków z płaszczem wodnym wymienia się bowiem znaczne koszty instalacji paleniska, a także wyższe koszty zakupu wkładu. Zwraca się także uwagę na skomplikowany system instalacyjny oraz jego zależność od energii elektrycznej. Skomplikowana, w porównaniu z tradycyjnymi kominkami, jest również obudowa. Wadę stanowi również większe odkładanie się sadzy w kominie a także nie pełne spalanie gazów drzewnych, co przekłada się na niekorzystny wpływ na środowisko i niższą sprawność. Oferta w zakresie kominków z płaszczem wodnym nie jest obszerna pod względem kształtów fasady a także rodzajów wykończenia palenisk do Rys. 1. Przykładowy schemat podłączenia wkładu kominkowego z płaszczem wodnym w układzie otwartym: 1. wkład kominkowy z płaszczem wodnym, 2. wylot spalin, 3. sterowany elektryczny dolot powietrza, 4. otwarte naczynie wzbiorcze, 5. automatyczne uzupełnianie wody (z wodociągu), 6. pompa 7. centralka sterująca MSK GLASS, 8. zasilanie z wodociągu, 9. rozdzielacz 10. odbiornik ciepła 11. rura bezpieczeństwa min. Ø 25 mm wewnątrz, 12. rura wzbiorcza min. Ø 25 mm wewnątrz, 13. rura spustowa do kanalizacji, 14. rura przelewowa do kanalizacji, 15. króciec obiegu wody (1” wewn.), 16. króciec wężownicy (1/2” zewn.), 17. króciec czujnika zaworu termicznego (1/2” wewn.), 18. gniazdo czujnika temperatury MSK GLASS. Zalety kompensują jednak wszystkie wady kominków z płaszczem wodnym, co decyduje o ich popularności. Przede wszystkim podkreśla się możliwość połączenia z istniejącym, ciśnieniowym systemem a także ogrzewaniem podłogowym. Zyskuje się więc korzystniejszy rozkład temperatur w pomieszczeniu. Ważną zaletą jest również możliwość ogrzewania pomieszczeń na różnych poziomach i znacznie oddalonych od kominka. W niektórych modelach wkładów, w górnej części korpusu, przewidziano specjalną wężownicę, przeznaczoną do Systemy ogrzewania, które bazują na kominkach z płaszczem wodnym, pozwalają na uzyskanie lepszego komfortu cieplnego w porównaniu z systemami dystrybucji gorącego powietrza. W przypadku instalacji wodnych nie mamy ograniczeń w zakresie prowadzenia instalacji a montując kanały powietrzne, musimy zachować pewne wymagania. Istnieje możliwość zastosowania automatycznej kontroli temperatury w pomieszczeniu. Zwróćmy jeszcze uwagę na aspekty związane z bezpieczeństwem. Wynika ono stąd, że naczynie wzbiorcze automatycznie dopuszcza wodę do płaszcza wodnego. Tym sposobem woda, która odparowała, zostaje natychmiast uzupełniona. Rys. 2. Przykładowy schemat podłączenia wkładu kominkowego z płaszczem wodnym z kotłem gazowym: 1. wkład kominkowy z płaszczem wodnym, 2. wylot spalin, 3. sterowany elektryczny dolot powietrza, 4. otwarte naczynie wzbiorcze, 5. automatyczne uzupełnianie wody (z wodociągu), 6. pompa 7. centralka sterująca MSK GLASS, 8. zasilanie z wodociągu, 9. rozdzielacz 10. odbiornik ciepła 11. rura bezpieczeństwa min. Ø 25 mm wewnątrz, 12. rura wzbiorcza min. Ø 25 mm wewnątrz, 13. rura spustowa do kanalizacji, 14. rura przelewowa do kanalizacji, 15. piec 16. zasilanie instalacji 17. powrót z instalacji 18. zawór zwrotny, 19. zawór termostatyczny Watts, 20. króciec obiegu wody (1” wewn.), 21. króciec wężownicy (1/2” zewn.), 22. króciec czujnika zaworu termicznego (1/2” wewn.), 23. gniazdo czujnika temperatury MSK GLASS, 24. płytowy wymiennik ciepła. Ogień w nowoczesności Interesujące rozwiązania, w konstrukcji kominków, stanowią tzw. systemy czystej szyby. Doprowadzane powietrze, niezbędne do spalania, za pomocą kanałów kierowane jest na przednią ramę i szybę. Skutecznie dopalane są więc związki powstałe w efekcie spalania. Szyba jest schładzana i utrzymywana w czystości. W nowoczesnych kominkach z płaszczem uwzględnia się także ruszt wodny. To właśnie dzięki niemu podwyższa się sprawność urządzenia nawet o około 10%. Ruszt połączony jest z wkładem wodnym. Tym sposobem po rozpaleniu, błyskawicznie uzyskujemy ciepłą wodę. Nie musimy zatem czekać aż nagrzeje się płaszcz wodny, umieszczony na tylnej ścianie oraz na bocznych ścianach wkładu. W konstrukcji niektórych modeli wkładów, przewidziano pod popielnikiem dodatkowe kanały, przez które powietrze doprowadzane jest z zewnątrz. Istotną rolę odgrywają również sterowniki mikroprocesorowe, które czuwają nad prawidłowością procesu spalania. W sposób automatyczny regulowany jest dopływ powietrza z zewnątrz po to, aby utrzymać wymaganą temperaturę w układzie. Dzięki sterownikom elektronicznym zyskuje się wydłużenie czasu spalania nawet do około 10 godzin. Stąd też, w zależności od temperatury wody, samoczynnie jest zamykana lub otwierana przepustnica powietrza. Poszczególne funkcje sterownika nadzorują pracą konkretnych obwodów ogrzewania a także pracą pomp i Temperatura mierzona jest najczęściej w dwóch punktach. W niektórych modelach przewidziano sygnalizację dźwiękową, informującą o konieczności napełnienia kominka drewnem. W konstrukcji wkładów z płaszczem wodnym niejednokrotnie przewiduje się podwójne ścianki z przestrzenią pomiędzy nimi, która wypełniona jest wodą. Tym sposobem płaszcz otacza palenisko ze wszystkich stron, oczywiście za wyjątkiem ściany frontowej. Jak dobrze wybrać Wkłady kominkowe z płaszczami wodnymi mogą stanowić niezależne źródło ciepła w domu, jak i element zintegrowanego systemu ogrzewania. Stąd też urządzenia tego typu często współpracują z kotłami gazowymi, olejowymi, pompami ciepła a także solarami. Nie bez znaczenia pozostaje odpowiednia moc grzewcza wkładu. Pamiętajmy przy tym, że chodzi tu o moc, która jest oddawana przez wymiennik wodny do instalacji Podkreśla się więc, że odpowiedni kominek powinien mieć nominalną moc cieplną większą o około 10-20% w odniesieniu do całkowitego zapotrzebowania na ciepło całego budynku. Zwróćmy uwagę na sprawność cieplną kominka. Parametr ten powinien być możliwie najwyższy. Wysoka sprawność urządzenia świadczy o dobrze zaprojektowanym i wykonanym kominku. Na parametry w tym zakresie wpływ mają na przykład półki wodne czy też elektroniczne sterowanie dopływem powietrza i odpływem spalin. Zwróćmy uwagę, aby nie wybrać kominka o zbyt dużej mocy, której zapas przewidujemy na przygotowanie W nowoczesnych systemach kominkowych przewiduje się bowiem tzw. priorytety, a co za tym idzie, nie ma potrzeby zwiększania mocy wkładu. Wybierzmy wkład cechujący się solidnym a zarazem grubym korpusem. Cieńsze ścianki mogą się bowiem rozszczelnić pod wpływem zmian temperatury. Rys. 3. Przykładowy schemat podłączenia wkładu kominkowego z płaszczem wodnym (połączenie układu otwartego z zamkniętym): 1. wkład kominkowy z płaszczem wodnym, 2. wylot spalin, 3. sterowany elektryczny dolot powietrza, 4. otwarte naczynie wzbiorcze, 5. automatyczne uzupełnienie wody (z wodociągu), 6. pompa 7. centralka sterująca MSK GLASS, 8. zasilanie z wodociągu, 9. rozdzielacz 10. odbiornik ciepła 11. rura bezpieczeństwa min. Ø 25 mm wewnątrz, 12. rura wzbiorcza min. Ø 25 mm wewnątrz, 13. rura spustowa do kanalizacji, 14. rura przelewowa do kanalizacji, 15. zasilanie instalacji 16. powrót z instalacji 17. zawór zwrotny, 18. zawór termostatyczny Watts, 19. króciec obiegu wody (1” wewn.), 20. króciec wężownicy (1/2” zewn.), 21. króciec czujnika zaworu termicznego (1/2” wewn.), 22. gniazdo czujnika temperatury MSK GLASS, 23. płytowy wymiennik ciepła, 24. manometr, 25. termometr, 26. filtr siatkowy, 27. automatyczny odpowietrznik instalacji, 28. naczynie wzbiorcze ciśnieniowe (przeponowe). Kilka uwag Pamiętajmy, że o skuteczności pracy kominka z płaszczem wodnym zależy między innymi jego właściwe włączenie do instalacji Zwróćmy również uwagę na odpowiednie zabezpieczenia o charakterze hydraulicznym. Stąd też istotną rolę odgrywa naczynie wzbiorcze systemu otwartego z zaworem samodopuszczającym wodę do instalacji. Zaleca się także, aby przekrój czynny komina odpowiadał kołowemu o średnicy minimum 18 cm. Podłączenie wkładu do komina bazuje na żaroodpornych kształtkach nierdzewnych. Nie mniej ważne jest przestrzeganie pewnych zasad podczas eksploatacji systemu. Przede wszystkim instalacja nie może pracować bez wody. Nie powinniśmy również zalewać wodą ognia w komorze. W pomieszczeniu, gdzie przewidzieliśmy kominek, istotną rolę odgrywa swobodny a zarazem naturalny przepływ powietrza, które jest niezbędne w procesie spalania. Kanały, które doprowadzają powietrze do kominka najczęściej wykonane są z blachy, aluminium lub tworzywa sztucznego. Na budowę kanału składa się przede wszystkim przepustnica, regulująca dopływ powietrza, a także kratki wentylacyjne, które zabezpieczają przez przedostaniem się do domu owadów, ptaków czy też gryzoni. Miejsce pod kominek powinno być przewidziane już na etapie projektowania domu. Dobrym miejscem montażu jest usytuowanie wkładu możliwie najbliżej geometrycznego środka budynku. Jeżeli ciepło będzie rozprowadzane za pomocą kanałów, to muszą być one odpowiednio wcześniej rozplanowane. W nowoczesnych domach wkłady z płaszczem wodnym najczęściej instalowane są w salonie. Właśnie to pomieszczenie zapewnia odpowiednią ekspozycję kominka, wokół którego skupia się domowe ciepło. Pamiętajmy, aby okresowo czyścić zarówno komorę spalania jak i ruszt. Niektóre sterowniki przewidują dodatkowe funkcje, ułatwiające prace w tym zakresie. Podsumowanie Nowoczesne centralki, obsługujące wkłady z płaszczem wodnym, pozwalają na sterowanie pracą wentylatora i pomp obiegowych. W niektórych regulatorach istnieje możliwość zaprogramowania cyklu rozpalania, temperatury załączania pomp i wydajności wentylatora w zależności od rodzaju paliwa. Dzięki możliwości płynnej regulacji dopływu ilości powietrza do procesu spalania, zapobiega się przypadkowemu wygaśnięciu płomienia a także gromadzeniu spalin. Użytkownik informowany jest również o przegrzaniu urządzenia. Dzięki zastosowaniu nowoczesnych rozwiązań kominki nie wymagają częstego dokładania drewna. Niektórzy producenci podają, że czynności w tym zakresie przeprowadza się dwa razy na dobę. Kominek z płaszczem wodnym to „kotłownia w salonie” – podkreśla wiele osób. Jednak jak wiemy każde rozwiązanie grzewcze ma zarówno swoje wady jak i zalety. System ogrzewania, niezależnie od źródła ciepła, powinien być dobrany pod kątem konkretnego domu, stylu życia użytkowników, no i rzecz jasna od zasobności portfela. W przypadku kominków z płaszczem wodnym istotnym parametrem jest moc grzewcza, wymiary paleniska, sposób zabudowy czy też podłączenie do instalacji Zwróćmy również uwagę na odpowiednie urządzenie sterujące pod kątem spełniania przez nie założeń funkcjonalnych. Maciej Mączyński, wiceprezes ds. sektora informatycznego APC by Schneider Electric Sezon grzewczy czas zacząć! Sezon grzewczy można oficjalnie uznać za rozpoczęty. Wybór sposobu ogrzewania domu, czy pomieszczeń użytkowych to dziś niełatwa decyzja. Przy dostępnych na rynku modelach kotłów gazowych, olejowych i na paliwo stałe mamy jeszcze całą gamę alternatywnych metod pozyskania ciepła. Coraz większą popularnością cieszą się pompy ciepła, kominki z płaszczem wodnym, czy kotły elektryczne. Przy zastosowaniu tego typu urządzeń warto jednak pamiętać również o wyborze odpowiedniego UPS, który zabezpieczy ich pracę w razie nieplanowanego odcięcia zasilania elektrycznego. – Zasilacze awaryjne UPS to urządzenia, których funkcją jest nieprzerwane zasilanie innych urządzeń elektrycznych lub elektronicznych. Powszechnie używane są do podtrzymywania pracy komputerów, ale również mogą być stosowane np. jako zasilacz awaryjny dla silnika bramy garażowej, czy podtrzymać pracę kotłów i kominków z płaszczem wodnym – wyjaśnia Maciej Mączyński, wiceprezes ds. sektora informatycznego APC by Schneider Electric. Kominki z płaszczem wodnym współpracują z tradycyjną grzejnikową instalacją centralnego ogrzewania. Ich działanie polega nie na ogrzewaniu powietrza, ale wody. Aby nie dopuścić do niepożądanego wzrostu ciśnienia wody, należy ograniczyć wzrost jej temperatury. Sposobem na to jest zamontowanie dodatkowego wymiennika chłodzenia awaryjnego, który znajduje się wewnątrz wodnego wymiennika ciepła. Kiedy temperatura wody wzrasta do ponad 95°C zawór termostatyczny otwiera dopływ zimnej wody do wymiennika, co w efekcie prowadzi do obniżenia wody w całej instalacji. Fot. 1. APC Smart UPS RT 1000 VA Woda krąży dzięki pompie zasilanej elektrycznie. Co stanie się, jeśli prądu zabraknie? Prowadzi to oczywiście do nadmiernego wzrostu temperatury wody w obiegu kominka. – Przerwy w dostawie prądu spotykają nas często w okresie zimowym, zwłaszcza gdy wstępują silne mrozy. Aby uniknąć sytuacji, kiedy woda w obiegu kominka nadmiernie wzrasta powodując uszkodzenie całej instalacji wystarczy zamontowanie zasilacza UPS, który uruchamia się automatycznie, gdy spada napięcie elektryczne i podtrzymuje pracę urządzenia nawet przez kilka godzin. Przy wyborze UPS’a ważne jest dokładne określenie parametrów i wymagań sprzętu, który ma być chroniony, co pozwoli na jak najbardziej wydajną pracę zasilacza – wyjaśnia Maciej Mączyński, wiceprezes ds. sektora informatycznego APC by Schneider Electric. Szkody wyrządzone przez wrzącą wodę mogą być ogromne. Wymiana całej instalacji to duży koszt, którego można łatwo uniknąć zabezpieczając się zawczasu. Magdalena Baczyńska

Tematy o kocioł paliwo stałe wymiennik, Połączenie kotła (kominka) na paliwo stałe z kotłem gazowym, Dwa piece C.O na paliwa stałe w jednej instalacji użytkowane na przemiennie., Rozbudowa kotłowni olejowej o piec na paliwo stałe, Piec na paliwo stałe + bufor + solar panel + ew. kominek z płaszczem Kominek z płaszczem wodnym + kocioł na ekogroszek. Moim zdaniem kominek z płaszczem wodnym sprawdził by się lepiej z kotłem gazowym , lub olejowym. A co do kosztów założenia kominka z płaszczem, to też nie do końca masz rację. Prawidłowo zbudowana instalacja będzie bardzo droga. Systemy Grzewcze Serwis. /. Systemy Grzewcze Użytkowy. /. Kocioł na paliwo stałe + bufor + solary - Optymalna instalacja CO i CWU. Serdecznie proszę o pomoc w zaprojektowaniu optymalnej instalacji CO i CWU dla nowo budowanego domu jednorodzinnego. Po rozmowach z kilkoma instalatorami mam jeszcze większy mętlik w głowie. Jedni proponują.

Klimosz Wally 34Kw - Opis i dane produktu. Kocioł żeliwny, bez nadmuchu, przystosowany do spalania wszystkich rodzajów paliw stałych. Przeznaczony do wodnych instalacji centralnego ogrzewania z grawitacyjnym lub wymuszonym obiegiem wody. Model 34 kW.

Piec, kominek na pellet z płaszczem wodnym MCZ Musa Hydro 15, 15,4 kW. 6 990 zł do negocjacji. Używane. Modrzyca - 05 listopada 2023.

Schemat podłączenia pieca z płaszczem wodnym z kotłem gazowym w układzie zamkniętym. 1. Piec z płaszczem wodnym/ 2. Wylot spalin/ 3. Otwarte naczynie wzbiorcze/ 4. Pompa c.o./ 5. Zasilanie z wodociągu/ 6. Rozdzielacz c.o./ 7. Kaloryfer/ 8. Rura bezpieczeństwa/ 9. Rura wzbiorcza/ 10. Rura przelewowa do kanalizacji/ 11. Rura spustowa do

Z0ruh.
  • 9moidk43yt.pages.dev/79
  • 9moidk43yt.pages.dev/84
  • 9moidk43yt.pages.dev/71
  • 9moidk43yt.pages.dev/74
  • 9moidk43yt.pages.dev/25
  • 9moidk43yt.pages.dev/22
  • 9moidk43yt.pages.dev/53
  • 9moidk43yt.pages.dev/22
  • kominek z płaszczem wodnym kocioł na paliwo stałe